گوشی‌های شفاف: واقعیت یا رویا؟

در دنیای فناوری، نوآوری‌ها به سرعت در حال پیشرفت هستند و یکی از جذاب‌ترین ایده‌ها، گوشی‌های شفاف هستند. این نوع طراحی به کاربران این امکان را می‌دهد تا رابط کاربری و اجزای داخلی گوشی را ببینند.

در بسیاری از فیلم‌های علمی-تخیلی، معمولا گوشی‌های شفاف دیده می‌شوند. در این میان برخی می‌گویند که در سال‌های آینده باید انتظار عرضه‌ی چنین گوشی‌هایی را داشته باشیم ولی برخی دیگر اعتقاد دارند که این گوشی‌ها فقط مختص فیلم‌های علمی-تخیلی هستند و به دنیای واقعی راه پیدا نمی‌کنند. اما آیا واقعا ساخت گوشی‌های شفاف امکان‌پذیر است یا اینکه نباید چشم‌انتظار آن‌ها باشیم؟

تاریخچه گوشی‌های شفاف

ایده گوشی‌های شفاف به چند سال قبل برمی‌گردد. اولین بار در نمایشگاه‌های فناوری، طرح‌های مفهومی از گوشی‌های شفاف نشان داده شدند. این طرح‌ها غالباً بر اساس فناوری‌های جدید مانندOLED و LCD شفاف بودند. به عنوان مثال،شرکت سونی در سال‌های گذشته محصولاتی را معرفی کرد که شامل نمایشگرهای شفاف بودند، اما هرگز به تولید انبوه نرسیدند.

۱۷ سال پیش، شرکت LG از گوشی LG GD900 Crystal رونمایی کرد. این گوشی که به عنوان یک گوشی کشویی با صفحه‌نمایش لمسی 3.0 اینچی شناخته می‌شد، دارای یک ویژگی منحصر به فرد دیگر نیز بود: صفحه‌کلید شفاف. کیبورد این گوشی، در واقع کلیدهای فیزیکی نداشت و به نوعی یک صفحه‌نمایش لمسی بدون صفحه بود. این صفحه‌کلید از یک شیشه شفاف با نورپردازی سفید و یک لایه لمسی خازنی تشکیل شده بود.

این افکت در تاریکی بهترین عملکرد را داشت، جایی که نور مه‌آلود صفحه کلید واقعاً آن را شبیه یک کریستال می‌کرد. همچنین فرصتی از دست رفته بود، زیرا صرف نظر از ظاهر، این فقط یک صفحه کلید بود – ال‌جی می‌توانست برخی از حرکات ناوبری را روی آن فعال کند.

با نمایشگر تنها 3 اینچی، انگشت شست شما هنگام اسکرول کردن بیشتر محتوا را می پوشاند. صفحه نمایش لمسی از چند فرمان لمسی محدود پشتیبانی می‌کرد، بنابراین برخی حرکات روی صفحه لمسی/صفحه کلید می توانست مفید باشد. چند ماه پس از Crystal، سونی اریکسون Xperia Pureness عرضه شد. البته این یک گوشی هوشمند نبود ولی از نمایشگر شفاف بهره می‌برد. با این حال این مدل یکی از گوشی‌های شفاف بود که بر روی کاغذ جذاب‌تر از دنیای واقعی به نظر می‌رسید.

صفحه نمایش این گوشی واقعا شفاف بود، اما اندازه‌ای بسیار کوچک (۱.۸ اینچ) و استفاده از آن بسیار دشوار بود. همانطور که در عکس‌های بالا می‌بینید، برای خوانا شدن محتوای نمایشگر باید پشت گوشی یک پس‌زمینه قرار می‌گرفت. این نمایشگر کوچک تک‌رنگ عملاً هیچ قابلیت هوشمندی را ارائه نمی‌داد. کارایی آن چنان محدود بود که حتی دوربینی هم نداشت.

با وجود اینکه ویژگی خاصی ارائه نمی‌داد، ولی 600 یورو قیمت داشت. بنابراین با وجود اینکه در نگاه اول طراحی آن توجه زیادی را جلب می‌کرد، اما خیلی زود مشخص می‌شد که اصلا کاربردی نیست و بنابراین بسیار زودتر از انتظار فراموش شد. حدود یک سال بعد، رقیبی به بازار آمد: Lenovo S800. این گوشی نیز شبیه به اکسپریا، از یک نمایشگر شفاف روی یک صفحه‌کلید سنتی بهره می‌برد، با این تفاوت که اندازه‌ی نمایشگر آن کمی بزرگ‌تر (۲.۴ اینچ) بود. البته این نمایشگر نیز همانند اکسپریا تک‌رنگ بود.

فناوری‌های موجود

گوشی‌های شفاف به طور کلی به فناوری‌های نمایشگری مانندLCD و OLED نیاز دارند که بتوانند تصاویر و محتوای رنگی را از طریق شفافیت خود نمایش دهند.OLED (دیودهای نوری سازماندهی شده) به دلیل ساختار خاص خود می‌تواند از تکنولوژی شفافیت بهره‌برداری کند.

OLED شفاف

این فناوری شامل پیکسل‌های نورانی است که می‌توانند به طور مستقل روشن یا خاموش شوند. با این ویژگی، امکان تولید نمایشگرهای شفاف ایجاد می‌شود.

LCD بر اساس آلومینیوم

توسعه‌دهندگان می‌توانند با استفاده از آلومینیوم شفاف و لایه‌های متناسب با تکنولوژی LCD، نمایشگرهایی تولید کنند که قادر به نمایش تصاویر هستند.

آینده گوشی‌های شفاف

با توجه به پیشرفت‌های اخیر در زمینه فناوری‌های نمایشگری، گوشی‌های شفاف می‌توانند به واقعیتی دست پیدا کنند. به عنوان مثال، بسیاری از شرکت‌های بزرگ مانند سامسونگ واپل در حال تحقیق بر روی این نوع فناوری‌ها هستند.

شرکت‌ها با سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه تکنولوژی‌های شفاف به دنبال پیشرفت‌ بیشتر این حوزه هستند. اگر این سرمایه‌گذاری‌ها ادامه داشته باشد، ممکن است در آینده نزدیک شاهد گوشی‌های شفاف به بازار باشیم.

گوشی‌های شفاف نه تنها می‌توانند سبک زندگی ما را تغییر دهند، بلکه می‌توانند به نوآوری‌های جدید در صنایع دیگر مانند خودروسازی و لوازم خانگی نیز کمک کنند.

سخن پایانی

گوشی‌های شفاف هنوز در مرحله تحقیق و توسعه قرار دارند، اما ایده آن‌ها جذابیت خاصی دارد. این نوع طراحی می‌تواند به تحولی در دنیای فناوری منجر شود و با توجه به پیشرفت‌های روزافزون در فناوری نمایشگر، ممکن است بزودی این گوشی‌ها را در دستان خود ببینیم. به یاد داشته باشید که برای تولید انبوه گوشی‌های شفاف، چالش‌های زیادی پیش روی تولیدکنندگان وجود دارد.

توجه به جزئیات در طراحی و ساختار این گوشی‌ها ضروری است، اما آینده این فناوری می‌تواند روشن باشد. با ادامه تحقیقات و توسعه، ما به طور قطع شاهد تغییرات شگرفی در دنیای فناوری خواهیم بود.

ساخت نمایشگر شفاف کار چندان سختی نیست. در واقع، نمایشگرهای LCD به طور طبیعی شفاف هستند، کافیست نور پس زمینه را بردارید تا به راحتی از آن طرف ببینید. OLED هم شفاف است، به همین ترتیب است که حسگرهای اثر انگشت و دوربین‌های زیر نمایشگر کار می کنند. لایه لمسی خازنی نیز شفاف است.

این به معنای دشوار نبودن ساخت گوشی‌های شفاف نیست. مادربورد و باتری مطمئناً شفاف نیستند. به همین دلیل است که LG و سونی اریکسون پنجره شفاف را به بخشی از گوشی محدود کردند و اجزای مات را از مسیر خارج کردند. و علیرغم برخی ادعاها، هیچ کس به طور واقعی موفق به ساخت یک گوشی هوشمند تمام لمسی شفاف نشده است.

مورد دیگری نیز وجود دارد؛ خواندن محتوا از روی یک نمایشگر شفاف دشوار است، مگر اینکه یک پس‌زمینه ساده پشت آن قرار دهید، که در این صورت مزیت اصلی شفاف بودن نمایشگر از بین می‌رود. شاید در این زمینه فناوری استفاده شده در گوشی مفهومی OnePlus Concept One کاربردی باشد. این گوشی برای ماژول دوربین از پنل شیشه‌ای استفاده می‌کرد که می‌توانست در صورت نیاز، شفاف شود و در باقی اوقات به حالت عادی برمی‌گشت.

در همین زمینه می‌توانیم به عینک هوشمند Xreal Air 2 Pro هم اشاره کنیم. این عینک برای واقعیت افزوده از نمایشگر شفاف استفاده می‌کند و برای واقعیت مجازی، شیشه مات و تاریک می‌شود.

منبع: جامعه خبري تحليلي الف