چرا باید گذشته جمهوری اسلامی را به یاد آورد؟


به این عکس نگاه کنید. تنها انقلاب اسلامی می توانست این افراد را خلق کند. هنوز هم جمهوری اسلامی مبتنی بر رخداد انقلاب است که می تواند شهید سلیمانی بسازد و هنوز هم جمهوری اسلامی تنها سازه معنایی در عالم است که می تواند مثل سلیمانی خلق کند.

به آن عکس دوباره نگاه کنید. حتی مکث چندانی هم لازم نیست تا دریابیم آنها اوج انسانیت، رواداری، فداکاری، مهربانی، شهامت و گذشت و حتی دمکراسی بودند. دمکراسی بیش از این؟ در این عکس دمکراسی را بیش از عکس مصدق و بازرگان می یابیم. برای مردم جان و خانه و خانواده دادند. همه چیز را دادند برای خدا و مردم . کدام ملی گرایی اندازه اینان برای ایران فداکاری کرد؟

اما برای وفاداری به آن فداکاری، نیاز است امروز برخی رویه ها و افراد صاحب منصب جمهوری اسلامی را نقد کنیم و گذشته شکوهمند اخلاقی آن را یادآوری کنیم. منشأ قدرت آن چه همزمان الهی و انسانی، اسلامی و مردمی ، آسمانی و زمینی بود را یاد آوریم. هرچه مردمی تر، الهی تر و هرچه الهی تر، مردمی تر.

شهدای شاخص دفاع مقدس مصداق این قاعده بودند. آنها مبتنی بر ایده قوی و انتقادی و اعتقادیِ استضعاف که ایده ای الهی- انسانی و ملی - جهانی است حتی برای مخالفان خود فداکاری کردند و فدا شدند. آنها به فداکاری و آزادی و رهایی بخشی دیگران وفادار بودند و بدین‌سان اهل محافظه کاری های مرسوم و خویش خواهی نبودند.


پست های مرتبط

پیام بگذارید