در یکی دو روز گذشته خبری در فضای مجازی دست به دست می شود که بر اساس آن ناسا پیش بینی کرده است ایران سی سال دیگر قابل سکونت نخواهد بود!
هر چند در گزارش ناسا به غیر قابل سکونت شدن مناطق اطراف خلیج فارس اشاره شده نه کل ایران و طبق معمول بی دقتی در نقل خبر در برخی رسانه اتفاق افتاده اما این نخستین بار نیست که به نقل از ناسا در زمینه های مشابه، مطالبی درست و غلط منتشر می شود و برخی علاقمندان وطنی این مرکز علمی را به صرافت تکرار پر آب و تاب آن در فضای مجازی یا محافل خانوادگی می اندازد. علاقمندانی که سخت معتقدند ناسا دست « ایرانی» ها ست حتی اگر پرفسور «فیروز نادری» بازنشسته ایرانی این مرکز علمی تعداد ایرانیان ناسا را یک درصد اعلام کرده باشد!
پیشتر هم به نقل از ناسا پیش بینی هایی منتشر شده بود که خوشبختانه محقق نشد از جمله اینکه
دمای زمین حداکثر تا یکی دو دهه دیگر هفت درجه گرمتر می شود یا به عنوان مثال در سال ۱۹۹۱ میلادی گفته می‌شد که تا سال ۲۰۰۰ میلادی آب دریا‌ها دو متر و تا سال ۲۰۱۰ میلادی، پنج متر بالا می‌آید در صورتی که این اتفاق نیفتاد. در نمونه ای دیگر اعلام شدگروهي از دانشمندان و متخصصان ناسا با بررسي امكان سفر به ماه و اسكان تدريجي روي آن، معتقدند تا سال ۲۰۲۲ ميلادي مي‌توان كره ماه را قابل سكونت كرد!
چند سال قبل هم که پیش بینی مشابهی درباره خشکسالی در ایران مطرح شد یک کارشناس هواشناسی و عضو سابق مجمع هواشناسی در این باره گفته بود که «براساس این گفته ها، اقلیم جهان تغییر پیدا کرده و علاوه بر افزایش دمای کره زمین، میزان بارندگی نیز در مناطق مختلف نوسان پیدا کرده است که البته ممکن است براساس این داده ها، مواردی نیز مشاهده شود، اما به طور کلی نمی‌توان قطعیت آن را ثابت کرد.»
محمدتقی زمانیان، استاد دانشگاه با بیان اینکه اقلیم جهان از نظام خود تخلف نمی‌کند، افزوده بود: «به عنوان مثال بیشتر گرمای خورشید به منطقه حاره می‌رسد و اگر قرار بود این گرما به مرز‌های بالاتر انتشار پیدا نکند، زندگی تنها در محدوده باریکی از کره زمین ممکن بود. باید به مسائلی که از سوی جامعه جهانی مطرح می‌شود با دید انتقادی نگاه کنیم؛ چرا که بسیاری از این سازمان‌ها تحت تاثیر دولت‌های بزرگ بوده و برای پیاده سازی خط مشی آن‌ها تلاش می‌کنند.»
جدا از آنکه پیش بینی های علمی قاعدتا خطاپذیرند و علم مربوط به اقلیم نیز علم پیچیده ای است که دانشمندان ناسا و سایر دانشمندان علوم طبیعی مادامی که نقش «دانشمند» را ایفا می کنند، نه سیاست مدار، هیچگاه چنین با صراحت و قطعیت سخن نمی گویند، آنچه جلب توجه می کند توجه و حساسیت شدید برخی هموطنان ما به « ناسا» است! گویی که هر چه ناسا بگوید وحی منزل است و هر پیش بینی آن را باید صد در صد تحقق یافته قلمداد کرد ( احتمالا به این دلیل که ناسا را ما ایرانی ها اداره می کنیم!) حتی اگر پیش بینی های قبلی مشابه به وقوع نپیوسته باشد یا این پیش بینی ها توام با ملاحظه شرطهای زیادی باشد که معلوم نیست در آینده برقرار بوده باشد!
