یلدای امسال هم با ناترازی رسید. همزمان با اُفت محسوس دمای هوا و ورود سامانه های بارشی به بخش های مختلف کشورمان، شاهد افزایش قابل توجه مصرف گاز و طرح نگرانی های جدی در مورد پایدار ماندن شبکه تامین گاز کشور بوده ایم.
"سید حسن موسوی" سخنگوی شرکت ملی گاز ایران در موضع گیری گفته است که در "روز شنبه 24 آذر ماه سال جاری، میزان مصرف گاز بخش های خانگی، تجاری و صنعتی، 601 میلیون متر مکعب بوده است که این میزان در مقایسه با سال گذشته افزایش 17 درصدی را نشان می دهد".
مسعود پزشکیان رئیس جمهور کشورمان نیز اخیرا در قالب یک ویدئو، مردم را به صرفه جویی در مصرف گاز توصیه کرده است. البته پویشی با نام "2 درجه کمتر" هم به راه افتاده که در قالب آن افراد تشویق به کاهش دو درجه ای محیط زندگی خود و وسایل گرم کننده می شوند. موضوعی که به گفته محسن پاک نژاد وزیر نفت کشورمان می تواند به صرفه جویی تا 60 میلیون مترمکعب گاز در در مصرف روزانه گاز کشور ختم شود و این عدد چیزی در حدود کل تولید برخی فازهای میدان گازی پارس جنوبی است.
با این همه، مساله پایدار ماندن شبکه گاز کشور و بهره‌مندی همه مردم کشورمان از این نعمت ارزشمند، صرفا در سال جاری مطرح نبوده و در سال های گذشته نیز به آن پرداخته شده است. حتی در برهه هایی شاهد قطع گاز در برخی مناطق کشورمان به دلیل افت فشار بوده‌ایم. ناترازی در حوزه تولید و مصرف گاز ایران، دلایل مختلفی دارد که از جمله آن ها می توان به عدم انجام سرمایه گذاری های مکفی و سالیانه در بخش انرژی و یا درست نبودن فرهنگ مصرف در حوزه انرژی در کشورمان اشاره کرد که با خسارت های جدی به کشورمان همراه بوده است.
نباید از یاد برد که ناترازی در حوزه انرژی اول به خودِ مردم و آسایش آن ها خسارت می زند. اینکه در بحبوحه فصول سرد سال، امکانِ اصلی گرمایشی کشور در قالب ارائه گاز به شهروندان دچار اختلال شود، چالش های عدیده ای را برای خانواده ها به وجود می آورد. به هر حال ایران جزو کشورهایی در جهان است که از ذخایر غنی گازی برخوردار است و اینکه در فصول سرد با کمبود گاز رو به رو باشد، پذیرفتنی نیست.
نکته دوم اینکه ناترازی در حوزه گازی کشور خسارت های جدی را به بخش های تولیدی، صنعتی و تجاری تحمیل می کند. فراموش نکنیم که اولویت در بخش تخصیص گاز کشور، مصرف خانگی است و وقتی شبکه با اُفت فشار رو به رو باشد، این مساله بدان معناست که همچون ناترازی در حوزه برق، بخش های تولیدی و صنعتی باید قربانی تامین نیاز فزاینده خانگی شوند و خسارت های جدی را متحمل شوند.
البته که در رابطه با خسارت هایی که بخش های صنعتی و تجاری در نتیجه قطعی گاز باید متحمل شوند، تحلیل ها و ارقام مختلف و قابل توجهی ارائه می‌شود که همگی آن ها یک واقعیت را فریاد می زنند و آن این است که ناترازی گازی، بر بخش تولید صنعتی و لاجرم رشد و توسعه اقتصاد اثرات مخرلی دارد.
و در نهایت سوم اینکه ناترازی انرژی یر بخش مسکن نیز اثرگذاری به شدت منفی خواهد داشت. در شرایطی که ایران باید سالانه شاهد ساخت یک میلیون واحد مسکونی باشد، با این حال، این عدد اکنون به 300 هزار واحد سقوط کرده چرا که حتی اگر سالانه یک میلیون واحد مسکونی نیز ساخته شود، ظرفیت های لازم برای تامین انرژی آن ها مخصوصا در قالب تامین گاز یا برق وجود ندارد. این یعنی ناترازی انرژی، می تواند به سهم خود واقعیت های منفی را به دیگر حوزه های اقتصادی کشور تحمیل و از این چشم انداز هم برای کشورمان خسارتبار باشد.
آمارهای رسمی حاکی از این هستند که میزان مصرف انرژی از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی در ایران تا به امروز، تا 11 برابر افزایش یافته است این در حالی است که ظرفیت های تولیدی حوزه انرژی چنین رشدی را تجربه نکرده اند.
