به گزارش ایسنا، آرزوی بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی در «کنار هم قرار دادن کشورهای عربی و مسلمان برای حمایت از آمریکا و اسرائیل در مقابله با دشمنانشان» در حالی از بین رفته که حتی کشورهایی مانند امارات، عربستان و بحرین هم به دلیل اقدامات صهیونیستها در نابود کردن غزه و حمله به لبنان، به طور قطعی نسبت به نزدیک شدن خیلی زیاد به تلآویو محتاط عمل میکنند.
رسانه انگلیسی میدلایستآی با این مقدمه نوشته است: شاید این فقط یک عقبنشینی موقت باشد و وقتی که شرایط عادی شود، این کشورها در مسیر قبلی خود قرار بگیرند اما چنین چیزی که مدنظر بنیامین نتانیاهو است، تضمین شده نیست. روزهای اولیه جنگ لبنان نشان میدهد که راهبرد ترور مقامهای عالیرتبه حزبالله، ظرفیت این جنبش را در وارد کردن ضربههای مهلک، خسارتها و عقبنشاندن نیروهای اسرائیلی کم نکرده است و اینجاست که باتلاق لبنان میتواند آرزوهای نتانیاهو را در خود غرق کند.
این رسانه همچنین نوشته است: در جایی دیگر ایران را داریم. نتانیاهو بیش از هر زمان دیگری به آرزوی دیرینه خود یعنی ایجاد جنگ منطقهای بین ایران و آمریکا نزدیک میشود. این باید لحظه پیروزی او باشد. اما آیا با نشان دادن قدرت درندهخویی در غزه و لبنان و ترور اسماعیل هنیه، رئیس دفتر جنبش سیاسی حماس در تهران که شوکهکننده بود و منطقه و جهان را تکان داد، زمان پیروزی فرا رسیده است؟ ایران با شلیک صدها موشک به سمت تلآویو و حمله به پایگاههای نظامی اسرائیل نشان داده که میتواند به حملات اسرائیل پاسخ دهد. همچنین عدم تلفات غیرنظامیان در حملات موشکی ایران و هدف قرار دادن تنها تاسیسات نظامی، از دریچه راهبردی جنگ نسلکشی اسرائیل، به عنوان یک شکست تلقی میشود.
به نوشته این پایگاه خبری، درست یک روز پس از حمله موشکی ایران به اراضی اشغالی، «فیصل بن فرحان» وزیر خارجه عربستان سعودی با «مسعود پزشکیان» رئیسجمهوری اسلامی ایران در دوحه دیدار داشت و گفت: «مایل هستیم برای همیشه دفتر اختلافات با ایران را ببندیم.» و این «خاورمیانه جدیدی» نیست که نتانیاهو مدتهای مدیدی روی آن کار میکرد؛ «این یعنی کابوسی برای اسرائیل».
میدلایستآی نوشته است: توخالی بودن قدرت نظامی اسرائیل بدون توجه به اینکه چقدر انسان کشته میشوند و واقعیت عریان و باز انزوای این رژیم، اکنون بر همگان مشخص و عیان است.
در پایان این مطلب آمده است: برای نتانیاهوی قمارباز، یک جنگ تمام عیار در خاورمیانه، «آخرین تاسی» است که میاندازد. نقطه بیبازگشت برای نتانیاهو و اسرائیل زمانی اتفاق افتاد که سید حسن نصرالله، رهبر حزبالله لبنان ترور شد. نتانیاهو، جولیوس سزار نیست و عبور از رودخانه «لیتانی» در جنوب لبنان هم شاید مصداقی برای نابودی اسرائیل باشد.