به گزارش الف روز گذشته با حضور صالحی امیری در وزارت میراث فرهنگی، عزت الله ضرغامی وزیر سابق از همکاران خود خداحافظی و این وزارتخانه را ترک کرد.
نوع استقبال وی از وزیر جدید و خداحافظی کارکنان این وزارتخانه متفاوت از دیگر وزرا بود و به همین دلیل با واکنشهایی مواجه شد.
برخی این نوع بدرقه را کم نظیر دانسته و از آن به عنوان "بدرقه باشکوه" یاد کردند.
اهمیت سکانداری میراث فرهنگی
توئیت‌ها و تحلیل فعالان رسانه‌ای و فرهنگی نیز گویای کارنامه متفاوت وزیر گردشگری دولت سیزدهم است:
سجاد سیف(فعال رسانه ای) :
نه آقای ضرغامی را دیده ام نه با او قرابتی دارم. بلکه مدتها از دور به تماشای کارنامه ، گفته ها و نوع نگاهش به مسائل نشسته و دریافتم او انصافا مدیری جسور، فرهنگی، ریز بین، دقیق، متعهد به اخلاق و کار است.
چون او کم داریم. حیف که عرصه سیاست کاردانی نمیخواهد.
علی‌اصغر_شفیعیان(فعال رسانه ای) :
برخی مدیران دولت سیزدهم افراد توانمندی بودند که تلاش‌شان شایسته‌ی قدردانی ویژه است. یکی از آنها آقای ضرغامی است؛ استفاده از ظرفیت‌های او در ارکان مختلف فرهنگی کشور ضروری‌ست.
محمود گبرلو(منتقد سینمایی) :
پزشکیان اشتباه کرد. آقای ضرغامی میتوانست در کابینه باقی بماند. اصلا با تیم پایداری ها همسو نبود.
تنها وزیری بود که بدون حاشیه فعالیت کرد. او هم جایگاه اجتماعی دارد. هم سیاسی و فرهنگی.
در بین نمایندگان مجلس هم محبوبیت داشت و حتما بیشتر از آقای صالحی رای می آورد.
سهراب_صالحی:
آقای ضرغامی از جمله افرادی هستند که نگاه منطقی و روشن نسبت به مقوله فرهنگ دارند. به گمانم بدرقه با شکوه کارکنان هم نشانگر معدل قبولی در کارنامه ایشان است.
هانی_رستگاران:
بهترین گزینه حال حاضر صداوسیما برای خروج فوری از بحران و.... از این سازمان مهّم، عزت‌الله ضرغامی است.
امیدوارم این سکان مجدداً به موفق‌ترین رییس آن بازگردد.
محمد_مبین (روزنامه نگار) :
کمتر اتفاق می افتد مدیری در پایان مسوولیتش چنین مورد بدرقه همکارانش قرار گیرد، حتما این رضایت همکاران آقای ضرغامی، باقیات الصالحات برای اوست
احسان_پرنیان:
انصافا ضرغامی با سایر وزرای دولت سابق تفاوت بسیار داشت! نگاه و بینش سیاسی اش محدود نبود و همیشه سعی داشت با نوع آوری برخی خطوط قرمز نانوشته را به نفع مردم بشکند! تصاویر بدرقه او گواه از رضایت همکارانش از عملکرد او دارد و چنین بدرقه ای را برای وزرای دیگر شاهد نبودیم!
کاربر دیگری نوشت :
