به گزارش الف، بحرین دومین رژیم عربی حوزه خلیج فارس بود که بعد از امارات به توافقهای سازش با رژیم صهیونیستی پیوست. پرواضح است که رژیم آل خلیفه در بحرین درواقع تابع و تحت حاکمیت سایر کشورهای عربی و در صدر آنها عربستان هستند. این تصمیم منامه نیز همانند سایر تصمیمات آن در حوزه سیاست خارجی، با دستور و چراغ سبز ریاض و واشنگتن انجام شد.
از زمان امضای این توافق در سپتامبر 2020 بحرین نیز تلاش کرده پا به پای امارات همکاری خود را در زمینههای مختلف با صهیونیستها گسترش دهد.
در تازه ترین موارد مربوط به این همکاریها، روز پنجشنبه ۲۷ ژانوبه ۲۰۲۲ وبسایت فرانسوی «اینتلیجنس آنلاین» متخصص در امور امنیتی مقالهای منتشر کرد با عنوان «بحرین در حال سازماندهی سرویسهای اطلاعاتی خود برای همکاری با اسرائیل». بر اساس این گزارش بحرین سرویسهای امنیتی خود را بازسازی کرده و به منظور تقویت قابلیتهای تکنولوژیکی دستگاههای امنیت دولتی خود قصد دارد با سرویسهای امنیتی- اطلاعاتی اسرائیل همکاری داشته باشد.
این وبسایت گزارش داد که سرویس امنیت راهبردی بحرین مربیان اسرائیلی را برای آموزش افسران اطلاعاتی بحرینی استخدام خواهد کرد. همچنین مقامات بحرین خواستار خرید سامانه ضد پهپادی «اسکای لوک» از شرکت صهیونیستی «اونون گروپ» و پهپادهای «هرمس» از شرکت «البیت سیستمز» هستند.
بر این اساس میتوان دریافت که بحرین در واقع به دنبال محافظت از امنیت خود توسط رژیم صهیونیستی است؛ اشتباهی که سایر رژیمهای حوزه خلیج فارس نیز مرتکب شدهاند. علاوه بر آن اقدام مذکور بحرین خطراتی جدی برای کشورهای عربی از سوی دیگر برای کل منطقه خواهد داشت؛ زیرا تاریخ ثابت کرده رژیم صهیونیستی هرگز دوست اعراب نبوده بلکه تنها به دنبال غصب و غارت زمینهای عربی است و هرگز تعهدی برای محافظت از کشورهای عربی نمیدهد.
برای بررسی ابعاد این خطر و اینکه چرا بحرین حاضر شده تحت سیطره اسرائیل قرار بگیرد، باید در ابتدا توجه کنیم همانطور که گفته شد، بحرین در تصمیمگیریهای خود مستقل نبوده و هر اقدامی که انجام میدهد به ویژه در زمینه سیاست خارجی، با چراغ سبز عربستان سعودی و آمریکاست. بحرین در همه تصمیمات حاکمیتی، سیاسی، اقتصادی و رسانهای خود همواره تابع ریاض بوده است.
از طرف دیگر تصمیمات استراتژیک بحرین در زمینه نظامی و امنیتی نیز همگی در دست آمریکاست.
از سوی دیگر یکی از دلایل اصلی هماهنگی بحرین با صهیونیستها این است که منامه احساس میکند در سایه عادیسازی روابط با اسرائیل حمایت بیشتری از جانب ایالات متحده در زمینه امنیتی دریافت خواهد کرد؛ چشماندازی که تاکنون محقق نشده است.
اما اینکه در حال حاضر رژیم صهیونیستی مسئولیت کمک به بازسازی دستگاه امنیتی بحرین را برعهده گرفته، به این معناست که دستگاه امنیتی رژیم بحرین به طور کامل در اختیار صهیونیستها قرار میگیرد تا آن را هر گونه که می خواهند تصرف و کنترل کنند. بر این اساس تلآویو هر زمان که بخواهد دستگاه امنیت دولتی بحرین را به شیوه خودش مدیریت کرده و وارد جزئیات تصمیمات امنیتی و اطلاعاتی این کشور میشود؛ یعنی همان اتفاقی که در همکاری امارات با رژیم صهیونیستی رخ داده است.
در سال ۲۰۱۳ شرکت های اسرائیلی مسئولیت بازسازی بخش اینترنت امارات را برعهده گرفتند و از آن زمان سرویسهای اسرائیلی بر مراکز کنترل و مراکز اطلاعاتی و امنیتی امارات سیطره پیدا کردند.
از سوی دیگر، از آنجایی که بحرین از نظر جغرافیایی اهمیت استراتژیکی در منطقه دارد همکاری امنیتی آن با صهیونیستها یک خطر منطقهای محسوب می شود. از آن گذشته پرواضح است که این همکاری قطعاً برای بحرین رایگان نخواهد بود و اسرائیلیها در ازای آن مبالغ هنگفتی از بحرین دریافت میکنند؛ همانطور که اکنون با پولهای امارات در حال اجرا و توسعه پروژههای اقتصادی خودشان هستند.
اما سوالی که اینجا مطرح میشود آن است که صهیونیستها زمانی که قادر به محافظت از امنیت جبهه داخلی خودشان نیستند چگونه میتوانند از کشورهای عربی (که دشمنی ریشهدار با آنها دارند) محافظت کنند؟ در واقع بحرین امنیت خود را به طرفی سپرده که نمیتواند حتی از موجودیت خود محافظت کند.
در حال حاضر رژیم صهیونیستی از شکاف سیاسی و اجتماعی در جامعه داخلی خود رنج میبرد و علاوه بر آن آسیبپذیری ارتش این رژیم و سامانههای دفاعی آن در جنگ ۱۲ روزه غزه کاملا مشخص شد.
از سوی دیگر بازخوانی استراتژی رژیم صهیونیستی در توافقهای عادی سازی با کشورهای عربی حوزه خلیج فارس نشان میدهد که این رژیم به دنبال ایجاد یک نقطه امن برای خودش از طریق همین کشورهاست. حتی میبینیم که مقامات و کارشناسان صهیونیست بعد از انجام 3 عملیات جنبش انصارالله در خاک امارات به شدت نگران هستند که موشکهای یمنی عمق اراضی اشغالی را هدف قرار دهد. حتی عملیات سوم انصارالله در خاک امارات همزمان با ورود «اسحاق هرتزوگ» رئیس رژیم صهیونیستی به ابوظبی انجام شد.
به طور کلی بحرین و سایر رژیمهای عربی که توافق سازش با صهیونیستها امضا کرده و یا در صدد آن هستند، سرنوشت خودشان را به دست باد میسپارند؛ همانطور که نه آمریکا و نه اسرائیل هیچ کمکی به امارات برای در امان ماندن از موشکها و پهپادهای یمن نمیکنند.