به گزارش الف؛ اندیشکده "کوئینسی" در گزارشی ضمن اشاره به تردیدهای بایدن که احتمالا با نزدیک شدن به زمانِ انتخابات میان دوره ای کنگره آمریکا (در ماه نوامبر سال جاری میلادی) بیشتر نیز خواهند شد، می نویسد: « رهبران اروپایی در شرایط فعلی تا حد زیادی درگیرِ جنگ روسیه و اوکراین هستند. با این همه، آن ها باید بدانند که فروپاشی توافق برجام می تواند نه تنها به تشدید تقابلات میان ایران و غرب(و متحدان منطقه ای آن) ختم شود بلکه همچنین می تواند مشکلات آن‌ها (اروپایی ها) را در بازار جهانی انرژی چند برابر کند. جهتِ مقابله با این مخاطرات و تهدیدات، آن ها باید قویا از روندِ در پیش گرفته شده از سوی "جوزپ بورل" مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا پیروی کنند و راه و مسیرِ دیپلماسی و تعامل سیاسی با ایران را در پیش گیرند»
بخش هایی از تحلیل این اندیشکده را بخوانید:
«مشکل اساسی در تهران با احیای توافق برجام، بیش از آنکه ماهیتی اقتصادی داشته باشد، از ابعاد سیاسی برخوردار است. مقام های ایرانی به شدت در مورد اینکه یک توافق جدید با محوریت احیای برجام، توافقی با دوام باشد، تردید دارند. آن ها به طور خاص از تجربه ای که در دوره ریاست جمهوری "دونالد ترامپ" کسب کرده اند به خوبی آموخته اند که توافقات و تعهداتی که یک رئیس جمهور در آمریکا امضا می کند و آن ها را می پذیرد، به هیچ عنوان برای رئیس جمهور بعدی در این کشور ایجاد الزام نمی کنند. در شرایط کنونی نیز که نیروهای انقلابی در ایران تا حد زیادی دستِ برتر را در دولت، مجلس و قوه قضائیه دارند، مقام های ایرانی حساسیت بیشتری را در مورد این مساله دارند که حتما توافقی معتبر و قابل اتکا را به امضا برسانند. مهم تر از همه اینکه ایران نمی خواهد بار دیگر اسیرِ بد عهدی های آمریکا شود.
از سوی دیگر، نوعی حس فزاینده و رو به رشد در تهران دال بر این مساله وجود دارد که دموکرات ها جهت تداوم حضور خود در کاخ سفید برای دوره دوم(در دوره ریاست جمهوری بایدن)، بسیار ضعیف هستند. درست به همین دلیل، هر دستاورد و توافقی که ایران در قالب یک توافق جدید با دولت بایدن کسب کند، عمری کمتر از دو سال خواهد داشت و بار دیگر می تواند چالش های عدیده ای را برای ایران ایجاد کند. جدای از این ها، تاکیدات بایدن مبنی بر ضرورت انجام مذاکرات "گسترده تر" و "طولانی تر" با ایران نیز سیاستمداران ایرانی را با شک و تردید ها و بعضا نگرانی های زیادی همراه کرده است. آن ها به شدت نگرانند که به محض امضا‌شدن یک توافق، دولت آمریکا بار دیگر به اِعمال دور تازه ای از تحریم ها علیه ایران تهدید کند و رفع آن ها را منوط به انجام مذاکرات گسترده تر با ایران(ورای مساله هسته ای ایران) اعلام نماید.
در عین حال، ایرانی ها به این مساله نیز توجه دارند که با توجه به افق نَه چندان قدرتمند دموکرات ها جهت تداوم حضورشان در کاخ سفید، حیف است اگر اهرم قدرتمند هسته ای خود را برای مذاکره با یک دولت قدرتمندتر در آمریکا، حفظ نکنند...
از منظر دولت رئیسی، رفع تحریم های آمریکا می تواند تا حدی به بهبود وضعیت اقتصادی در ایران کمک کند. از این رو، بهتر است که آمریکا و متحدان اروپایی آن در شرایط کنونی بسته ای از ابتکارهای اقتصادی و سیاسی را که می توانند ایران را تشویق به امضای توافق کنند، هر چه سریع تر ارائه کنند. این مساله به نوعی در راستای منافع کشورهای غربی نیز قرار دارد زیرا آن ها جدای از اینکه می توانند الزام کامل ایران به مفاد برجام را طلب کنند، در عین حال می توانند در شرایط فعلی که نیازهای انرژی در غرب به دلیل جنگ اوکراین اوج گرفته، از منافع انرژیِ ایران بهره برند و البته یک محیط امن منطقه ای را نیز در راستای منافع متحدان خود در خاورمیانه ایجاد نمایند.
دومین مانع عمده و اساسی که در مسیر احیای برجام وجود دارد، عدم میل و جسارت جو بایدن رئیس جمهور آمریکا جهت انجام نبرد و منازعات سیاسی پُرهزینه داخلی با محوریت معادله اتمی ایران است. تردیدهای بایدن که احتمالا با نزدیک شدن به زمانِ انتخابات میان دوره ای کنگره آمریکا (در ماه نوامبر سال جاری میلادی) بیشتر نیز خواهند شد، بسیاری از رهبران اروپایی را واداشته که تاکید کنند بایدن عملا با سیاست های معیوب خود در حال حرکت به سمت ایجاد یک بحران تمام عیار هسته ای در چهارچوب معادله اتمی ایران است.
درست به همین دلیل است که اروپایی ها در شرایط کنونی باید به نحوی فعالانه دیپلماسی خود در رابطه با ایران و آمریکا را فعال سازند... رهبران اروپایی به طور خاص در گفتگوها و رایزنی های خود با دولت آمریکا باید به منافعی که از انعقاد توافقی جدید در چهارچوب معادله احیای برجام دارند و ماهیت آن ها نیز بلند مدت است، تاکید کنند. در واقع، آن ها باید نوعی فشار سیاسی را به دولت بایدن جهت حصول توافق با ایران وارد کنند...
نیازِ اروپا به احیای توافق برجام، بیش از هر زمان دیگری است... رهبران اروپایی در شرایط فعلی تا حد زیادی درگیرِ جنگ روسیه و اوکراین هستند. با این همه، آن ها باید بدانند که فروپاشی توافق برجام می تواند نه تنها به تشدید تقابلات نظامی میان ایران و غرب(و متحدان منطقه ای آن) ختم شود بلکه همچنین می تواند مشکلات آن‌ها (اروپایی ها) را در بازار جهانی انرژی چند برابر کند. جهتِ مقابله با این مخاطرات و تهدیدات، آن ها باید قویا از روندِ در پیش گرفته شده از سوی "جوزپ بورل" مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا پیروی کنند و راه و مسیرِ دیپلماسی و تعامل سیاسی با ایران را در پیش گیرند».
